Toen ik 18 jaar oud werd, kwam mijn oma Cato bij me thuis langs met een persoonlijk cadeau. Het was een heel oud zakhorloge. Een opwindbaar zakhorloge. Het was een erfstuk, het enige overgebleven tastbare aandenken aan haar veel te vroeg overleden moeder. Mijn oma was nog maar een meisje van 8 jaar toen haar moeder stierf en het heeft haar tot op hoge leeftijd veel pijn gedaan om haar zo jong te verliezen.
Haar stiefmoeder was niet liefdevol en mijn oma miste haar biologische moeder levenslang. Het zakhorloge was een overgebleven aandenken aan haar prille jeugd en ouders.

Dat zakhorloge werd onderdeel van mijn verhaal.

Al zo lang ik het me kan heugen was ik ‘anders’. Ik was een wijsneus. Ik wist dingen die ik niet hoorde te weten. Alsof ik er een neus voor had. Alsof ik ze aanvoelde. En vaak begreep ik er zelf niks van, maar ik droomde levendig. Er kwamen vaak dingen voorbij in mijn dromen die later pas vorm zouden krijgen. Er werd altijd een beetje lacherig over gedaan. Het is natuurlijk ook een beetje gek, als je kind ‘weet’, ‘ziet’, ‘hoort’ en ‘voelt. 
Mijn moeder ging dan ook eens met me naar de dokter omdat ik altijd pijn had in mijn handen. Van de hitte die eruit kwam. Gék werd ik ervan! Ik stak ze in de diepvriezer om af te koelen. Het woord ‘reiki’, kende ik toen nog helemaal niet.

“Haal die handen uit de vriezer! Weet je wel wat dat kost aan stroom!” Ik hoor het mijn moeder nog roepen.. Op een dag was ze het beu en ging ze met me langs de huisarts. Die haalde zijn schouders op en meldde mijn moeder dat ik ‘gewoon veel energie had’. Mijn moeder moest me ‘maar veel buiten laten spelen’. En daarmee was de kous af.

Enkele jaren nadat ik het horloge kreeg, droomde ik een nacht over het horloge. Ik zou ooit een eigen bedrijf starten, waarbij ik mensen mocht gaan helpen. En hierbij zou het horloge een prominente rol gaan spelen. 

Dat was bijzonder, want mijn roots liggen heel ergens anders. Gezonde tanden en kiezen. Maar het horloge kreeg -inderdaad- een prominente rol. Want het Franse woord voor een opwindbaar zakhorloge, is Remontoir. En zo koos ik de naam Remontoir voor mijn eigen onderneming. Nog niet eens goed wetende waar het toe zou gaan leiden. Wat zou mijn oma trots zijn!

Inmiddels mag ik reeds enkele jaren mensen ondersteunen op hun pad om zichzelf een beetje ‘aan te draaien’. Want we hebben zo nu en dan allemaal wat behoefte aan een steuntje in de rug. Dan is ‘het horloge opwinden’ soms even nodig. 
En dat kun je doen met wat Remontoir te bieden heeft! 

Lekker naar buiten, genieten van de frisse wind door je haar en je hoofd. Kennismaken met de kracht van de natuur in de vorm van essentiële oliën, kristallen, energie en planten en bloemen die je overal kunt vinden. Het ligt allemaal binnen handbereik. 

Door middel van een holistische blik, affiniteit met de natuur en de kracht die daarvan uitgaat, help ik jou om je eigen kracht te gaan staan. Alle hulpmiddelen die ik gebruik; essentiële oliën, kristallen, bloemen, bomen, kruiden en planten, helpen daarbij. Maar uiteindelijk ben je zelf de sleutel. Ook energie die dagelijks om ons heen stroomt draagt hieraan bij. De zon en de maan. De sterren aan de hemel. De kracht van het universum is in alles om ons heen. De kunst is om het te benutten.
Ik kijk naar jouw energie tijdens de Stardust sessies. Naar het sterrenstof dat om je heen hangt. Ik stem af op jou en voel naar wat er mag komen. Water stroomt waar het gaan kan. Energie doet dat ook. Dat maakt het zo mooi. Het is nooit hetzelfde. Maar altijd verfrissend.